Gość na przedwiośniu.

      To było wtorkowe pochmurne popołudnie i spacer naszej trójki: mamy, Młodej i Małej.
Początkowo byłyśmy zaskoczone i ostrożne. Na palcach zbliżałyśmy się,żeby nie spłoszyć przybysza.

Z bezpiecznej odległości oglądałyśmy Jegomościa, który mościł się we wrzoścach.

Mani trudno było się powstrzymać, by nie dotknąć jego miluśkiego ogonka.

- Co on tu robi? Zastanawiała się na głos Julka, choć ściszonym niż zazwyczaj głosem.
- Wiem, ona szuka zwiastunów wiosny!
Rzeczywiście  gość nasłuchiwał , jak rosną krokusy.

Przypatrywał  się pączkującym jabłoniom.

Tęsknie spoglądał w niebo w poszukiwaniu ciepłych promieni słonka.

A jak się napracował wypatrywaniem wiosny, urządził sobie sjestę w uprzednio sprawdzonym miejscu.

Nie mogłyśmy go nie zabrać do domu. Otrzymał imię Felka.