My się chłodu nie boimy.

Polar przecudnej urody przefrunął przez ocean. Będzie grzał moje dziewczynki w jesienne chłody.

Przedszkole na bis.

      I przyszła pora, niewiadomo jak i kiedy, bo przecież ona taka malutka ( nie to, co jej starsza i samodzielna już siostra), że druga córka ma poszła do przedszkola.
      Worek na kapcie szyłam długo w noc, w ostatnim dniu, żeby był na rano gotów, choć Mania zgodziła się nawet pójść z pożyczonym od Julki. Ale jednak matczyne serce słusznie mi podpowiedziało,rozumu nie słuchając, że skoro Jula miała swój, to i dla Mani uszyję, choćbym spać nie miała.
      No i jest żyrafa z długą szyją, co jak Mania w przedszkolu  horyzonty ( miejmy nadzieję) poszerza i ptaszki, które jak Mania będą co rano fruwać do przedszkola...ech...

       Ale jeden worek - okazało się  - że to za mało, bo jeszcze drugi potrzebny na piżamkę. Choć Mania od ponad roku w dzień nie sypia, to w przedszkolu - owszem, w piżamce.
No to córce drugiej dwa worki uszyłam. Drugi z sową, która wiadomo,że w dzień -  jak Mania -  sypia.

Era sukienki.

      Po baldresówach nadeszła era sukienek. Lekkie, zwiewne i w letnich kolorach.

                                                                   Dla Karoliny

Dla Anety

                                                                          Dla Joasi

                                                                       Dla Magdy

                                                                           Dla Ani

                                                                              I moja

Nieustająco zachwycający.

Jak dla mnie, komentarz zbędny.
Zapraszam.

Szarawary dla Niej i dla Niego.

     No cóż powiedzieć - świetnie się je szyje, są mega wygodne i w sam raz na słoneczne, choć nieupalne dni.
Dostępne w każdym niemal kolorze czy wzorze, jaki sobie zamarzę. No właśnie - i z powodu tej mnogości i różnorodności wciąż nie mogę się zdecydować, jakie sobie uszyć.
Póki co uszyłam czerwone i musztardowe, oba fajowe.