Mała Pani małego pieska.

      Szycie szmacianek to tworzenie niepowtarzalnych małych dzieł. Pełnych dbałości o każdy szczegół, czasem finezyjnie ubranych, czasem z cudnie dobranych tkanin. To szycie pełne pasji i miłości, czasochłonne i precyzyjne.
      Szycie ubrań z dzianin i dresówek wymaga czasem mniej czasu i nakładu pracy, ale przynosi nie mniej satysfakcji i radości, zwłaszcza, że uszyte ubrania wyróżniają się na tle odzieży z sieciówek.
      Ostatnio zaś udało mi się połączyć i jedno, i drugie, więc poziom mojego spełnienia i zadowolenia poszybował w górę.

Dla Mikołaja.

Przywykliśmy do tego,że to nam Mikołaj przynosi podarki, sprawia radość i niespodzianki.
W tym roku moje dziewczynki postanowiły sprawić przyjemność Siwobrodemu i założyć coś specjalnie dla niego :)

Raczej ostatnia.

Ostatnia, rzecz jasna w tym roku.
Otulona niemal po uszy, bo zimno coraz bardziej.

Jeszcze jedna.

Kolejna Królisia.
Tym razem w ulubionych kolorach maluszków.
Tym razem zamieszka za Oceanem.

Prima Balerina

Biega do przedszkola, czasem tanecznym krokiem do...a czasem z....

Królisia

      Przyjemnie było uszyć Królisię po takiej przerwie, wśród stery ubrań.
Choć dzięki nim i ona dostała odmienioną garderobę.
Będzie cieszyć dziewczynkę w Warszawie i kto wie, może wybiorą się razem na niejedną wycieczkę rowerową.

Dresy dla sióstr.

Post wygrzebany z archiwum... dziewczynki pewnie już wyrosły ;) Ale dresy nadal mi się podobają, w sam raz na jesienne chłody.

Dla młodego pokolenia.

       Jaka matka, taka córka.
Choć tu w kociej wersji. Końska czapa, komin i gatki. Dla siostry i brata.

 

Dla koniary z krwi i kości.

      Konie kocha od dzieciństwa. Zamiast siedzieć nad książkami, ku rozpaczy rodziców, biegała do stajni ;)
Dziś spełnia marzenie z dziecięcych lat - żyje pośród nich.
      For my sister.

October is coming.

      Na chłodne poranki i wieczorny ziąb kilka zestawów komino-czapowych.


Choć za duże, to modelka chętnie pozowała.

Lub spała.

My się chłodu nie boimy.

Polar przecudnej urody przefrunął przez ocean. Będzie grzał moje dziewczynki w jesienne chłody.

Przedszkole na bis.

      I przyszła pora, niewiadomo jak i kiedy, bo przecież ona taka malutka ( nie to, co jej starsza i samodzielna już siostra), że druga córka ma poszła do przedszkola.
      Worek na kapcie szyłam długo w noc, w ostatnim dniu, żeby był na rano gotów, choć Mania zgodziła się nawet pójść z pożyczonym od Julki. Ale jednak matczyne serce słusznie mi podpowiedziało,rozumu nie słuchając, że skoro Jula miała swój, to i dla Mani uszyję, choćbym spać nie miała.
      No i jest żyrafa z długą szyją, co jak Mania w przedszkolu  horyzonty ( miejmy nadzieję) poszerza i ptaszki, które jak Mania będą co rano fruwać do przedszkola...ech...

       Ale jeden worek - okazało się  - że to za mało, bo jeszcze drugi potrzebny na piżamkę. Choć Mania od ponad roku w dzień nie sypia, to w przedszkolu - owszem, w piżamce.
No to córce drugiej dwa worki uszyłam. Drugi z sową, która wiadomo,że w dzień -  jak Mania -  sypia.

Era sukienki.

      Po baldresówach nadeszła era sukienek. Lekkie, zwiewne i w letnich kolorach.

                                                                   Dla Karoliny

Dla Anety

                                                                          Dla Joasi

                                                                       Dla Magdy

                                                                           Dla Ani

                                                                              I moja